Rzadkie patogeny przenoszone przez komary. Do słabo poznanych, przenoszonych przez komary bakterii chorobotwórczych zaliczamy m.in. bakterie Spiroplasma. Jest to gram dodatnia bakteria, powszechnie występująca u krwiopijnych stawonogów. Zdolność Spiroplasma do rozmnażania się u gryzoni została eksperymentalnie udowodniona, a infekcje Choroby odzwierzęce to choroby zakaźne zwierząt, które mogą być przenoszone na ludzi. Wiele z nich rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni lub pośredni kontakt z chorymi zwierzętami. Niektóre są przenoszone przez wektory, takie jak pchły, kleszcze i komary, inne mogą być związane z żywnością lub wodą. Dzieci, kobiety w ciąży, osoby starsze i osoby z osłabionym układem odpornościowym są najbardziej narażone na choroby odzwierzęce. Pracownicy opieki nad zwierzętami również znajdują się w grupie ryzyka. Najlepszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się tych chorób jest właściwe mycie rąk, utrzymywanie czystości, unikanie ukąszeń i zadrapań, właściwe mycie owoców i warzyw, gotowanie żywności oraz picie tylko wody pitnej. Właściciele zwierząt powinni robić wszystko, by utrzymać swoje zwierzaki w dobrym zdrowiu i postępować zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii dotyczącymi rutynowych badań. Istnieje wiele chorób odzwierzęcych, które mogą wpływać zarówno na zwierzęta domowe, jak i ludzi. Większość z nich może stanowić zagrożenie dla zdrowia, jeśli nie jest kontrolowana. Choroba kociego pazura – to choroba wywoływana przez gram-ujemne bakterie Bartonella henselae, rzadko Bartonella clarridgeiae. Koty zazwyczaj zakażają się bakterią poprzez pchły. Bartonella henselae na ogół nie powoduje chorób u kotów. Ludzie mogą zarazić się chorobą po ukąszeniu lub zadrapaniu przez kota. Mogą również ją nabyć, jeśli zarażony kot poliże otwartą ranę na człowieku. Na chorobę tę mogą zapaść także psy. Bartonella henselae często powoduje obrzęk w miejscu urazu wraz z powiększeniem pobliskich węzłów chłonnych. Inne typowe objawy infekcji to gorączka, letarg, utrata apetytu i ból głowy. W rzadkich przypadkach choroba kociego pazura może stać się bardzo poważna, wpływając na oczy i inne ważne narządy. Na szczęście większość ludzi i psów jest w stanie całkowicie wyzdrowieć, chociaż w niektórych przypadkach mogą być potrzebne antybiotyki. Giardioza (lamblioza) – jest chorobą wywoływaną przez grupę mikroskopijnych jednokomórkowych pasożytów, które mogą zarazić psy, koty, gryzonie i ludzi. Zakażenie występuje po spożyciu pasożyta, często powodując biegunkę, a czasem wymioty. Zwierzęta najczęściej zarażają się, przechodząc przez skażoną glebę i zlizując ją z łap lub pijąc skażoną wodę. Chociaż ludzie mogą zarazić się giardiozą bezpośrednio od zarażonego zwierzęcia, jest to stosunkowo rzadkie. Najczęściej chorują na giardiozę poprzez picie zanieczyszczonej wody. Zwierzęta leczone z powodu lambliozy powinny być regularnie kąpane. Torbiele są zrzucane w kale i mogą pozostać na ciele zwierzęcia. Należy natychmiast zebrać i odpowiednio usunąć kał. Osoby mające kontakt z zarażonymi zwierzętami powinny dokładnie umyć ręce. Na szczęście lamblioza może być leczona odpowiednimi lekami. Ciężko dotknięci pacjenci mogą potrzebować wsparcia i leczenia objawowego. Tęgoryjec – to pospolity pasożyt jelitowy u psów i kotów, który może powodować biegunkę, utratę apetytu i niedokrwistość. Szczenięta mogą zarazić się od matki podczas karmienia, ale każdy pies lub kot może zarazić się po spożyciu larw nicienia ze środowiska, zjedzeniu zarażonej ofiary lub po tym, jak larwy przenikną przez jego skórę. Larwy tęgoryjca mogą również przenikać przez skórę ludzi, co prowadzi do lokalnej reakcji skórnej, która jest spuchnięta i swędząca. W rzadkich przypadkach larwy mogą penetrować głębsze tkanki i powodować poważniejsze problemy. Aby zapobiegać zarażeniu należy zakładać rękawiczki podczas pracy z glebą lub w kontakcie z zanieczyszczonym środowiskiem, a następnie dokładnie umyć ręce. Unikaj także chodzenia boso po obszarach, w których zwierzęta mogły się wypróżnić. Co najmniej raz w roku monitoruj swoje zwierzęta pod kątem obecności nicienia i innych pasożytów. Na szczęście infekcje nicienia można leczyć lekami przeciwpasożytniczymi. Większość dotkniętych zwierząt i ludzi całkowicie wyzdrowieje. Leptospiroza – jest chorobą bakteryjną. Bakterie te są często przenoszone w moczu gryzoni i innych zakażonych zwierząt. Zwierzęta i ludzie mający kontakt z zanieczyszczoną wodą, błotem i glebą mogą zarazić się chorobą. Mogą ją również pozyskać poprzez bezpośredni kontakt z moczem zarażonego zwierzęcia lub jedząc zarażone zwierzę. Psy, zwierzęta gospodarskie i ludzie są podatni na leptospirozę. U kotów występuje ona rzadko, ale mogą one przenosić bakterie. Leptospiroza u ludzi zaczyna się od objawów grypopodobnych. Jeśli postępuje, może wpływać na główne narządy, zwłaszcza wątrobę i nerki. Leczenie obejmuje antybiotyki i opiekę podtrzymującą. Aby zmniejszyć ryzyko, dobrze jest zaszczepić psa przeciwko leptospirozie. Unikaj także kontaktu z moczem chorych zwierząt i potencjalnie skażonych zbiorników wodnych. Wścieklizna – jest śmiertelną chorobą wirusową, która atakuje ssaki i jest jedną z najbardziej niebezpiecznych znanych chorób odzwierzęcych. Jest przenoszona głównie przez ślinę, najczęściej po ukąszeniu lub zadrapaniu przez zarażone zwierzę. Każdy ssak może zarazić się wścieklizną – zarówno psy, koty, jak i ludzie. Wścieklizna często zaczyna się od objawów grypopodobnych, które prowadzą do dysfunkcji neurologicznych. Może prowadzić do zmian zachowania, dezorientacji, napadów i agresji. Ludzi narażonych na wściekliznę można leczyć serią szczepień po ekspozycji i immunoglobuliny ludzkiej przeciw wściekliźnie. Jednak prawie zawsze kończy się ona śmiercią, gdy pojawią się objawy. Jeśli ugryzie cię zwierzę, ważne jest, aby natychmiast udać się do lekarza. Wszystkie psy i koty powinny być regularnie szczepione przeciwko wściekliźnie, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tej śmiertelnej choroby. Liszaj obrączkowy – jest grzybiczą infekcją skóry, która może dotknąć większość zwierząt, w tym psy, koty, króliki, gryzonie i ludzi. Grzybica rozprzestrzenia się przez kontakt z chorym zwierzęciem, osobą lub ze skażonym środowiskiem. U ludzi często powoduje czerwone, łuszczące się, okrągłe zmiany na swędzącej skórze. Prowadzi to do wypadania włosów w obszarach, w których włosy normalnie rosną. Liszaj jest dość łatwy w leczeniu lekami przeciwgrzybiczymi. Jednak pozbycie się go, gdy zacznie się rozprzestrzeniać na zwierzęta i ludzi w gospodarstwie domowym, może być uciążliwe. Najbardziej zagrożone są młode, starsze i upośledzone osoby. Nicienie – glista jest kolejnym powszechnym pasożytem jelitowym u psów i kotów, zwłaszcza szczeniąt i kociąt. Glisty zwykle powodują brak przybierania na wadze i niechlujne futro u młodych zwierząt. Psy i koty zwykle zarażają się z zanieczyszczonego środowiska, chociaż szczenięta mogą być również zarażone przez matkę jeszcze przed porodem. Glistniki mogą również wpływać na ludzi, zwłaszcza dzieci, jeśli przypadkowo połkną jaja pozostawione w środowisku przez zarażone zwierzęta. Po spożyciu larwy migrują przez ciało, wpływając na oczy i narządy wewnętrzne. Na szczęście jest to stosunkowo rzadkie. Aby zminimalizować ryzyko, zakładaj rękawiczki podczas pracy z glebą lub w kontakcie z zarażonymi zwierzętami. Zawsze dobrze myj ręce. Upewnij się, że przynajmniej raz w roku monitorujesz swoje zwierzęta pod kątem glisty i innych pasożytów. Infekcje glisty można leczyć lekami przeciwpasożytniczymi. Większość dotkniętych zwierząt i ludzi całkowicie wyzdrowieje. Jednak gdy glisty atakują ludzkie oko, serce lub mózg, choroba może być poważniejsza. Nużyca – zwyczajowo nazywana świerzbem, jest chorobą skóry wywołaną przez roztocza. Zakopują się one w skórze i powodują intensywne swędzenie, pogrubienie skóry i wypadanie włosów. Świerzb może dotknąć większość zwierząt, a także ludzi. Różne odmiany roztoczy są przystosowane do życia na różnych gatunkach zwierząt. Kontakt z „niewłaściwą” odmianą roztoczy prowadzi do łagodniejszych objawów niż w przypadku pełnej inwazji. Ludzie mogą zachorować na świerzb poprzez bliski kontakt z zakażonymi zwierzętami, ale swędząca wysypka, może ustąpić bez leczenia. Ludzie z świerzbem mogą również przekazywać roztocza innym ludziom. Choroby te u zwierząt można leczyć i zapobiegać im poprzez rutynowe stosowanie leków na pchły i kleszcze. Choroby przenoszone przez kleszcze – kleszcze mogą przenosić wiele chorób, w tym gorączkę plamistą Gór Skalistych występującą w krajach Ameryki Północnej, kleszczowe zapalenie mózgu, boreliozę i erlichiozę. Wiele chorób przenoszonych przez kleszcze dotyczy zarówno ludzi, jak i zwierząt. Choroby te nie są przenoszone bezpośrednio ze zwierząt na ludzi – kleszcze są niezbędne do ich przenoszenia. Objawy różnią się w zależności od choroby, ale większość z nich początkowo wywołuje objawy grypopodobne. Niektóre powodują wysypkę skórną lub bóle stawów. Diagnoza i leczenie chorób przenoszonych przez kleszcze mogą być skomplikowane. Powrót do zdrowia zależy od zaawansowania choroby i specyfiki przypadku pacjenta. Toksoplazmoza – jest chorobą wywoływaną przez pierwotniaka pasożyta Toxoplasma gondii. Pasożyt ten może być przenoszony na większość zwierząt i ludzi, zazwyczaj poprzez spożycie niedogotowanego mięsa lub odchodów kota. Toksoplazmoza u kotów często przebiega bezobjawowo. Większość ludzi z pasożytem również nie wykazuje objawów. Jednak toksoplazmoza może powodować poważne problemy zdrowotne u osób z osłabionym układem odpornościowym. Może również powodować wady wrodzone lub poronienia, jeśli kobieta zostanie zarażona po raz pierwszy podczas ciąży. Dlatego tak ważne jest, aby kobiety w ciąży zachowywały ostrożność przy kuwetach i unikały niedogotowanych lub surowych pokarmów. W rzadkich przypadkach, gdy ludzie chorują na toksoplazmozę, objawy mogą być niejasne. Łagodna gorączka, ból głowy i bóle mięśni są najbardziej prawdopodobnymi początkowymi objawami. W poważnych przypadkach pasożyt może uszkodzić mózg lub oczy. Leczenie zwykle obejmuje antybiotyki i opiekę podtrzymującą. 1 Choroby przenoszone drogą płciową u psów. 1.1 Bruceloza u psów. 1.2 Wirus opryszczki psów. 1.3 Weneryczne guzy przenoszone przez psy. 1.4 Leptospiroza. 2 Co zrobić, jeśli mój pies ma chorobę przenoszoną drogą płciową. 2.1 Wizyta u weterynarza. 2.2 Testy na choroby przenoszone drogą płciową.

Choroby pasożytnicze przenoszone przez żywność Głównym źródłem powstawania organizmów patogennych zasiedlających układ pokarmowy jest niewłaściwie prowadzona higiena układu pokarmowego. Ważnym problemem sanitarnym i medycznym są pasożyty przewodu pokarmowego, np. tasiemczyce i inne robaczyce. Drogi przedostawania się pasożytów: Droga pokarmowa Droga laktogenna Per cutis (przez skórę) Droga transplacentarna (śródmaciczna) – placenta – łożysko Kontakt bezpośredni – zetknięcie się powierzchni ciał np. wesz ludzka Kontakt pośredni – np. kleszcze Droga z wykorzystaniem krwiopijnych żywicieli pośrednich – pasożyt wykorzystuje pasożyta Toksoplazmoza Czynnikiem toksycznym jest Toksoplazma gondi czyli pasożyt namnażający się w tkance mięśniowej w wyniku: Zjedzenia mięsa z zoitami – głównie surowego mięso wieprzowego Poprzez zjedzenie oocysty Przez łożysko z matki do płodu (zarażenie śródmaciczne) – zoity wędrują z krwią do płodu – toksoplazma wrodzona Choroba ta może atakować mózg a także prowadzić do śmierci organizmu. Toksoplazma gondi często także atakuje tkankę nerwową płodu. Dziecko z toksoplazmą może być narażone na: Wodogłowie Ślepotę Upośledzenie umysłu Padaczkę W jaki sposób zapobiec zarażeniu: Należy regularnie wykonywać badania krwi szczególnie przez kobiety ciężarne Dodatkowo badania w kierunku GM we krwi na obecność toksoplazmozy Koty często chorują na toksoplazmę w dzieciństwie, nabywają odporność a potem jest nosicielem i mogą zarażać ludzi, szczególnie narażone mogą być kobiety w ciąży Nicienie Włosień kręty Zarażenie włośniem krętym następuje poprzez zjedzenie surowego mięsa dzików i włośnia w jelicie cienkim dojrzewają do postaci dorosłej w przeciągu kilu dni. Samica włośni rodzi larwy do naczyń chłonnych w kosmkach jelitowych człowieka. Larwy osadzają się w mięśniach ludzkich oraz otorbiają je, wybierając mięśnie najbardziej ukrwione takie jak przepona, mięśnie międzyżebrowe, mięśnie poruszające gałką oczną, mięśnie rzuchwowe. Objawy zarażenia: 2-3 dni po zakażeniu – objawy jelitowe Ból brzucha, biegunka Ból mięśni podczas osadzania się larw w mięśniach a także ból podczas oddychania Objawy alergiczne – opuchnięte oczy Glista ludzka Pasożytuje w jelicie cienkim drażniąc ściany i zatruwając produktami metabolizmu swojego żywiciela. Glista ludzka może osiągać długość 35 cm. Jaja tego pasożyta usuwane są na zewnątrz z odchodami żywiciela i mogą przetrwać bardzo długo na zewnątrz, mogą również zostać przypadkowo zjedzone np. z jarzynami, które nawożono odchodami. Larwy wylęgają się jaj i odbywają w organizmie bardzo długą wędrówkę: z jelita do naczyń krwionośnych następnie do płuc i oskrzelami i tchawicą do gardzieli, aż połknięte osiadają w jelicie. Owsiki Są to pasożyty bytujące w jelicie grubym i osiągające około 12 mm długości. Najczęściej występują u dzieci w wieku 3-7 lat. Objawy zarażenia podobne są do glisty ludzkie jednak mniej groźne, ale bardzo dokuczliwe. Do charakterystycznych objawów zarażenia się owsikiem jest nieznośne swędzenie okolicy odbytu, zwłaszcza nocą. Przyczyna świądu jest wędrówka dojrzałych samic, które właśnie tam składają swe jaja. Drapanie się stwarza możliwość przedostania się jaj na ręce, pościel lub odzież i do ich przypadkowego połknięcia. Z jaj wylęgają się larwy, które wędrują do jelita grubego. Tasiemiec nieuzbrojony Zarażenie tasiemcem następuje poprzez zjedzenie mięsa wołowego z wągrami (tatar, mięso mielone surowe, niedosmażone krwiste befsztyki). Tasiemiec ten nie powoduje awitaminozy, nie osadza się w mózgu. Główną przyczyną rozpowszechnienia choroby jest stosowanie szamba i osadów ściekowych do nawożenia pól uprawnych i pastwisk oraz odprowadzanie ścieków (fekalia) do wód powierzchniowych, z których czerpana jest woda do celów konsumpcyjnych lub gospodarskich. Objawy zarażenia Objawy zarażenia się tasiemcem są swoiste. Najczęściej występuje zgaga, nudności, bóle brzucha, zaparcia na przemian z biegunką, rozszerzenie źrenic, eozynofilia, wilczy apetyt lub brak apetytu, wstręt do niektórych (niegdyś lubianych) potraw, nocne dreszcze, rozdrażnienie nerwowe, wychudzenie, niedokrwistość, niekiedy zapalenie wyrostka robaczkowego. Zarażenie Bydło (przeżuwacze) zaraża się roślinnością lub wodą zanieczyszczoną odchodami ludzkimi zawierającymi jaja tasiemca. W żołądku następuje oswobodzenie wągra – finny typu cisticercus. Onkosfery przebijają ścianę przewodu pokarmowego i wnikają do naczyń krwionośnych lub limfatycznych. Prąd krwi lub limfy przenosi wągry do tkanki łącznej i mięśni. Człowiek zaraża się po spożyciu surowego (metka, tatar), niedogotowanego lub niedosmażonego (np. na grillu) mięsa wołowego. W przewodzie pokarmowym człowieka zachodzi rozwój scolexu i szyjki w postać dorosłą z członami. Bruzdogłowiec szeroki Zarażenie bruzdogłowcem szerokim następuje poprzez zjedzenie surowego mięsa ryb słodko lub słonowodnych. Tasiemiec ten może osiągać od 3 do nawet 20 m długości, jest najdłuższym tasiemcem, jaki pasożytuje w przewodzie pokarmowym człowieka. W Europie bruzdogłowca szerokiego można spotkać przede wszystkim w krajach nadbałtyckich, w Irlandii, Szwajcarii, w delcie Dunaju; także w Azji, w Turkiestanie, Izraelu, północnej Mandżurii, Japonii, na Syberii. U chorych najczęściej występują: Nudności Wymioty Zgaga Wilczy głód lub brak łaknienia Rozszerzenie źrenic Wychudzenie Biegunka Bóle brzucha Dreszcze nocne Powikłania: Zakażenie bruzdogłowcem szerokim wywołuje u ludzi chorobę zwaną difylobotriozą, rzadkim objawem może być też niedokrwistość złośliwa (1%), wywołana niedoborem witaminy B12. Bąblowiec wielojamowy Występowanie: Syberia, lasy równikowe Informacje ogólne: Bąblowiec wielojamowy to rodzaj tasiemca, który zaczyna rozmnażać się (pączkować) po wniknięciu do organizmu człowieka. Człony w wyniku pączkowania larwy odrywają się i zaczynają dawać przerzuty do różnych narządów, stąd też tasiemiec ten często jest błędnie diagnozowany jako nowotwór. W efekcie bąblowiec wielojamowy w krótkim czasie prowadzi do śmierci, można z nim przeżyć minimum kilka lat. Jak można zarazić się bąblowcem wielojamowym Zarażenie następuje poprzez zjedzenie niepłukanych czarnych jagód, poziomek, jeżyn, owadów, ślimaków, sałaty, marchwi pochodzących z pól uprawnych (narażeni są myśliwi, rolnicy) Aby uniknąć zarażenia tasiemcem należy przed spożyciem płukać warzywa i owoce ponieważ wągry mogą występować np. na glebie z pola). Należy zawsze płukać warzywa, owoce. Objawy zarażenia: Duży apetyt, ale mimo to również chudnięcie Biegunki Rozwijająca się anemia (tasiemiec do swojego cyklu życiowego wykorzystuje witaminę B12 potrzebną do syntezy hemoglobiny)

Choroby przenoszone przez chomiki mogą być niebezpieczne dla ludzi, dlatego należy dbać o czystość ich otoczenia i dokładnie myć ręce po każdej zabawie z pupilem. Zobacz także: Kot może używać ponad 100 różnych dźwięków. Ekspertka: "Są one przeznaczone dla człowieka. Adam Wajrak i jego pasja do Arktyki. Co roku wielu ogrodników męczy prawdziwa plaga ślimaków bez skorupek. Są dosłownie wszędzie, a efekty ich żerowania widać zarówno na młodych jak i tych starszych roślinach – potrafią naprawdę bardzo oszpecić nasze rabaty. Jak się pozbyć ślimaków nagich nie stosując chemii? Poznaj sposoby walki z tymi żarłocznymi szkodnikami! Ślimaki nagie (czyli bezmuszlowe, bezskorupowe) różnią się wielkością i kolorem – mogą osiągać od 3 do 6 cm oraz mieć kolory od szarego, czarnego i pomarańczowobrązowego do bladożółtego. Żyją pod ziemią lub na jej powierzchni. Ślimaki nagie są aktywne przez cały sezon, a najwięcej zniszczeń powodują, gdy mają w zasięgu dużo miękkich tkanek roślin. Atakują praktycznie wszystkie rośliny ogrodowe, jednak do ich przysmaków należą sałata, buraki ćwikłowe, cukinie, owoce truskawek, funkie, ostróżki, groszek cukrowy i pędy narcyzów. Objawem ich żerowania są nieregularne ubytki wygryzione w liściach, czasami w kwiatach. Zniszczone mogą zostać także młode, delikatne pędy, a siewki – zjedzone w całości. Często można zauważyć srebrzysty, śluzowy ślad. CiekawostkaNiektóre nagie ślimaki żerują także na częściach podziemnych roślin! Podgryzają korzenie, cebule, bulwy i kiełkujące nasiona. Sposoby na ślimaki nagie ► Zapobiegaj ich pojawieniu Wykorzystaj środki zapobiegawcze – miedziane obręcze oraz inne zawierające miedź materiały; wypróbuj także pokruszone muszle ślimaków, igliwie sosnowe i wełniany granulat. ► Zbieraj je ręcznie Największą aktywność wykazują po zmierzchu, szczególnie podczas mokrych wieczorów, dlatego warto wtedy na nie zapolować. Zbierz je i wyrzuć z dala od ogrodu lub utop w wiadrze w wodą. ► Zaproś pożyteczną faunę Stwórz dogodne warunki dla naturalnych wrogów ślimaków, którymi są ptaki, ropuchy, padalce, chrząszcze biegaczowate i jeże. Wrogowie naturalni mają kluczowe znaczenie w walce ze ślimakami. ► Stosuj preparaty z nicieniami Nasączenie podłoża preparatem z nicieniami doskonale zwalcza ślimaki, także te żerujące pod ziemią. Nicienie są nie tylko niezwykle efektywne, ale przede wszystkim nie zagrażają innym dzikim czy domowym zwierzętom ani ludziom. ► Zwalczanie chemiczne w ostateczności! Użyj granulatu zawierającego siarczan żelaza (III), który uważa się za stosunkowo nieszkodliwy dla kręgowców, lub granulat z metaldehydem (może być trujący dla zwierząt, dlatego stosuj go z rozsądkiem). Tekst: Redakcja zdjęcia tytułowe: Kajetan Sumila/Unsplash, Paweł Romanowski, Kurt Bouda, girochantal/Pixabay
Ślimaki, jeśli zostaną zjedzone, mogą być szkodliwe dla psów z powodu przenoszonego przez nie pasożyta - nicieni płucnych. Jednak większość ślimaków ogrodowych nie jest tak naprawdę toksyczna dla psów, jeśli zostaną zjedzone, ale zwiększa to ryzyko wystąpienia u nich tej choroby. Istnieją również odmiany ślimaków
Wektory to żywe organizmy, które mogą przenosić zakaźne patogeny między ludźmi lub ze zwierząt na ludzi. Wiele z tych wektorów to owady wysysające krew, które zjadają mikroorganizmy wywołujące choroby podczas posiłku z krwi zakażonego gospodarza (człowieka lub zwierzęcia), a następnie przenoszą je do nowego gospodarza po namnażaniu się patogenu. Często, gdy wektor zostanie zakaźny, są one zdolne do przenoszenia patogenu do końca życia podczas każdego kolejnego ukąszenia / posiłku z krwią. Choroby przenoszone przez wektory Choroby przenoszone przez wektory to choroby ludzi wywoływane przez pasożyty, wirusy i bakterie przenoszone przez wektory. Każdego roku dochodzi do ponad 700 000 zgonów z powodu chorób takich jak malaria, denga, schistosomatoza, ludzka trypanosomatoza afrykańska, leiszmanioza, choroba Chagasa, żółta febra, japońskie zapalenie mózgu i onchocerkoza. Obciążenie tymi chorobami jest największe na obszarach tropikalnych i subtropikalnych i dotykają one nieproporcjonalnie najbiedniejsze populacje. Od 2014 r. Główne ogniska dengi, malarii, chikungunya, żółtej febry i Zika dotykają populacje, pozbawiają życia ludzi i przytłaczają systemy opieki zdrowotnej w wielu krajach. Inne choroby, takie jak chikungunya, leiszmanioza i filarioza limfatyczna, powodują przewlekłe cierpienie, zachorowalność na całe życie, niepełnosprawność i sporadyczne stygmatyzację. Rozmieszczenie chorób przenoszonych przez wektory zależy od złożonego zestawu czynników demograficznych, środowiskowych i społecznych. Globalne podróże i handel, nieplanowana urbanizacja i pl Lista chorób przenoszonych przez wektory według ich wektorów Poniższa tabela jest niepełną listą chorób przenoszonych przez wektory, uporządkowane zgodnie z wektorem, przez który jest przesyłany. Lista ilustruje również rodzaj patogenu, który powoduje chorobę u ludzi. Wchodzą w nie, a z uwagi na fakt, że bytuje na nim ogromna liczba chorobotwórczych drobnoustrojów, zostaje ono nimi skażone. Łatwo się wówczas zatruć, przyczyniają się też do szybszego psucia się jedzenia. Na problemy z karaluchami (karaczanami i prusakami) polecana jest dezynsekcja.
Na świecie jest zwierzę, które na widok człowieka jest obrzydliwe i wynika to ze sławy, jaką te zwierzęta mają, ale ważne jest również wyjaśnienie, że wiele z nich jest również udomowionych, tym razem jedziemy wspomnieć, jakie one są choroby szczurów, w jaki sposób są przenoszone i jakie są ich objawy. Wskaźnik1 Choroba szczurów przenoszona na ludzi2 Choroby, które mogą przenosić szczury3 Leptospiroza i choroba Leczenie leptospirozy4 hantawirus5 Objawy choroby u Leczenie choroby tularemii6 Najczęstsze objawy tej leczenie dżumy dymieniczej7 Toksoplazmoza8 Leczenie salmonellozy9 gorączka ukąszeń szczura10 Dur leczenie tyfusu11 Pasożyty wewnętrzne12 Pasożyty zewnętrzne Choroba szczurów przenoszona na ludzi W naszych czasach szczury zyskały pozycję ulubionych zwierząt domowych dla niektórych dzieci, ponieważ są kreatywne w zabawie, zręczne, roztropne i co najważniejsze, nie wymagają dużej uwagi w zakresie ich opieki, ale jest też inne strony medalu i to właśnie, wielu uważa ich za zwierzęta z niezliczonymi chorobami, które mogą przenosić się ze zwierzęcia na człowieka, to znaczy chorobami odzwierzęcymi. Należy zauważyć, że są różne Rodzaje szczurów domowe i dzikie, a nie wszystkie ich gatunki, mogą przenosić na ludzi pewne rodzaje chorób, pasożyty, wirusy lub inne choroby. Niektóre z nich natomiast nie chodzą w błocie i, jak wszystkie dzikie czy domowe zwierzęta, są podatne na zarażenie się jakimś rodzajem bakterii, a wszystko to zależy od miejsca, w którym żywią się lub przestrzeni, w której żyją. Na przykład, jeśli zwierzę przebywa w mieście i żywi się odpadami i połyka skażoną wodę, mieszka w kanalizacji itp., nie jest zaskakujące, że zostaje skażone lub zakażone niektórymi bakteriami, wirusami, drobnoustrojami, co skutkuje ogólną plagą obszar i stając się zmianą i komplikacją zdrowia publicznego. W przeciwieństwie do szczurów, których używają jako zwierząt domowych, które otrzymują opiekę weterynaryjną, są zaszczepione i utrzymywane w dobrej higienie, żywność nie jest skażona, podobnie jak woda, więc tego typu zwierzęta są mniej prawdopodobne, aby były nosicielami jakichkolwiek bakterii lub chorób. szczurów, które mogą przenosić się na ludzi. Ale to nie znaczy, że nie ma chorób szczurów, które mogą być przenoszone na człowieka, więc kupując szczura domowego, musisz pamiętać, jaka jest jego opieka i zapobieganie tego typu chorobom. Choroby, które mogą przenosić szczury Jak wspomnieliśmy wcześniej, szczury są środkiem do zarażania różnymi rodzajami chorób, które możemy sklasyfikować na dwa sposoby: Choroby przenoszone bezpośrednio, mają miejsce, gdy człowiek ma z nimi bezpośredni kontakt lub spożywa pewien rodzaj wydzieliny, która jest już wystawiona na działanie niektórych bakterii szczurzych. Transmisja pośrednia, która jest wynikiem wydzielania przez szczura moczu lub kału, które mogą zanieczyścić wodę, powierzchnię i żywność spożywaną przez ludzi. Można również wykazać przypadki, w których jakikolwiek owad, który ugryzł zarażonego szczura i jakiś wirus, jest obecny, a następnie dany owad gryzie osobę i poprzez swoje płyny przenosi pewien rodzaj infekcji na osobę. choroba wywoływana przez szczury. Następnie przedstawiamy serię choroby przenoszone przez szczury, jego forma zarażenia i jak im zapobiegać: Leptospiroza i choroba Weila Jest to choroba przenoszona ze zwierzęcia na człowieka, o wysokim stopniu zarażenia, bakteria zidentyfikowana jako letospira interrogans jest przyczyną tej choroby, stąd jej nazwa, ta bakteria jest zdolna wywołać chorobę u każdego gatunku. Bardzo ważne jest wykonanie odpowiednich badań w celu postawienia prawidłowej diagnozy i zastosowania odpowiedniego leczenia na początku choroby, aby uniknąć ewentualnych powikłań z innymi patologiami, które pojawiają się w wyniku tej choroby. U ludzi leptospiroza może objawiać się łagodnymi objawami, złym samopoczuciem, infekcją oczu, łagodnymi bólami głowy i gorączką. Ale są też poważniejsze przypadki, a występujące objawy są bardziej złożone, takie jak: La zapalenie opon mózgowych Pochodzi z tej samej infekcji i osoba ma sztywność karku, wymioty, bardzo silny ból mięśni i wysoką gorączkę. krwotok płucny w ciężkich przypadkach może spowodować śmierć, ponieważ pacjent ma trudności z oddychaniem, a także kaszel i gorączkę. La choroba przez weil objawy pojawiają się po około pół miesiąca, pojawiają się dreszcze, wymioty, rozstrój żołądka, bóle mięśni, suchy kaszel, gorączka i bóle mięśni. Leczenie leptospirozy Po upewnieniu się co do diagnozy rozpoczyna się leczenie specjalnymi antybiotykami na te choroby szczurów, wysokiej klasy terapie, które mogą wyeliminować bakterie, aby zapobiec postępowi choroby. Dlatego ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów. hantawirus Choroba wirusowa przenoszona przez szczury na ludzi jest jedną z najtrudniejszych do zdiagnozowania, jej zarażenie następuje bezpośrednio przez każdy rodzaj płynu szczura, czy to ślinę, mocz czy kupa szczura. Szczury i myszy służą jako medium do przenoszenia tej choroby, objawami są dreszcze, bóle mięśni, gorączka, złe samopoczucie, biegunka, wymioty, a w najpoważniejszych przypadkach objawia się niewydolność oddechową lub niskie ciśnienie krwi, które są objawami hantawirusa zespół sercowo-płucny, którego akronim to SCPH. Obecnie u około trzystu pacjentów diagnozuje się ten typ wirusa, większość z nich to trzynaście stref endemicznych, obszary o niewielkiej cywilizacji, takie jak pola uprawne i obszary wiejskie. Musimy pamiętać, że zarówno leptospirozie, jak i chorobie hantawirusowej towarzyszy brak warunków sanitarnych w okolicy, w której mieszkamy. Na tę chorobę szczurów nie ma lekarstwa, w większości przypadków wirus ten może być śmiertelny. Są obszary, na których choroba ta jest pod obserwacją i kontrolą, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się. Leczenie hantawirusa jako takie nie istnieje, są to po prostu zalecenia, aby zapobiec wyrządzeniu szkody chorobie, a także jak utrzymać dobrą higienę na obszarze, w którym mieszkasz, unikając gromadzenia odpadów lub resztek jedzenia, które mogą być atrakcyjne dla ptaki szczury tularemia Jest to infekcja wywołana przez bakterię Francisella tulariensis. Ten stan na ogół cierpią dzikie gryzonie i wszystkie, które znajdują się w tym gatunku zwierząt. Trzeba powiedzieć, że choroba ta może występować również u niektórych zwierząt domowych, ponieważ szczury mogą przenosić wirusa na psy, koty i króliki. Tularemia jest chorobą, która nie występuje często, zaraża człowieka i przenosi się bezpośrednio na zarażone zwierzę przez skórę lub krew. Istnieją dowody na to, że tularemia może być przenoszona przez ukąszenia owadów, takich jak komary, muchy, a także ukąszenia roztoczy, w tym przypadku kleszczy. Objawy choroby u ludzi Niedożywienie, duszność, bóle mięśni, gorączka, dreszcze, rozety skórne, jędrne lub sztywne stawy, podrażnione oczy, dyskomfort mięśniowy i nadmierna potliwość. Leczenie choroby tularemii Stosowanie antybiotyków jest zalecane głównie po to, aby móc zniszczyć bakterie i możliwe komplikacje, które mogą wywołać, dlatego tak ważne jest, aby udać się do lekarza na czas, aby móc postawić dokładną diagnozę. Dżuma Choroba szczurów, wywoływana przez bakterię Yersinia pestis, bakteria ta jest żywicielem każdego zwierzęcia i pasożytów, takich jak pchły. Bycie tym pasożytem jest głównym środkiem przenoszenia na ludzi, ponieważ ta bakteria występuje u szczurów i myszy. Może to być również choroba przez bezpośredni kontakt z odchody myszy lub wdychanie wszelkich odpadów zakażonych szczurami. Najbardziej znanym zapisem dotyczącym dżumy dymieniczej był ten, który powstał w Europie, którą w tym czasie w średniowieczu zidentyfikowano jako Czarną Śmierć. Obecnie mamy około 5000 przypadków rocznie i występują one głównie na obszarach wiejskich Azji, Afryki, a nawet Stanów Zjednoczonych. Najczęstsze objawy tej choroby Jednym z nich jest obrzęk węzłów chłonnych znajdujących się w pachwinach, szyi lub pod pachami. Te zwoje puchną do tego stopnia, że ​​mają posturę kurczaka, są bardzo niewygodne w dotyku i lubią wysoką temperaturę. Inne objawy to ogólne złe samopoczucie, dyskomfort mięśni, ból głowy, dreszcze i wysoka gorączka. Kiedy te bakterie znajdują się we krwi, to wtedy, gdy rozważa się najpoważniejszy stan chorobowy, w tym momencie choroba powoduje intensywne krwawienie, bóle brzucha, próchnicę i w najgorszym przypadku nagłą śmierć. Bakteria ta może również osadzać się w płucach i powodować nadmierny ciągły kaszel z dużą dusznością, której towarzyszy krew. Ten stan ma bardzo wysoki poziom i bez szybkiego leczenia może bardzo szybko przejść przez organizm i w ciągu kilku dni może spowodować śmierć osoby. Jak wspomnieliśmy wcześniej, bardzo ważne jest, aby w przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów udać się do lekarza, aby na czas otrzymać odpowiednie leczenie. leczenie dżumy dymieniczej Głównie jest to przyjmowanie specjalnych antybiotyków o wysokim spektrum działania oraz czyszczenie i pielęgnacja terenu, w którym mieszkamy, unikanie gromadzenia odpadów, to najlepsza profilaktyka, ponieważ jeśli nie mamy szczurów, możemy kontrolować inwazję pcheł i innych pasożyty, które są częścią tej transmisji. Toksoplazmoza Kiedy mówimy o toksoplazmozie, zawsze kojarzymy ją z kotami, ponieważ jest to jedna z Choroby przenoszone przez koty jaki jest najczęstszy sposób przenoszenia, a więcej, gdy następuje przez zakażoną żywność i wodę. Koty są głównymi gatunkami, które służą jako żywiciele dla tej choroby i są z kolei jedynymi zdolnymi do usuwania tego materiału w swoich ekskrementach, być może w ten sposób przenosząc się na ludzi. Istnieją odmiany gatunków, które mogą mieć cysty toksoplazmotyczne, takie jak bydło, owce, kurczaki i oczywiście wszelkiego rodzaju gryzonie. Przenoszenie toksoplazmozy następuje przy spożyciu skażonego mięsa, ponieważ zwierzę zostaje zakażone i ten pierwotniak zostaje ponownie aktywowany, a jego cykl życiowy rozpoczyna się wewnątrz żywej istoty. Kobieta w ciąży może przenieść wirusa toksoplazmozy na swoje dziecko podczas ciąży. L objawy toksoplazmozy w ludziach są: Dyskomfort w gardle, ból mięśni, wysokie stawy, obrzęk węzłów chłonnych, bóle mięśni i niewyraźne widzenie. Jeśli masz niski układ odpornościowy, toksoplazmoza może powodować inne objawy, takie jak zapalenie siatkówki, splątanie, zawroty głowy, a nawet drgawki. Należy wziąć pod uwagę, że koty, króliki, szczury i myszy w swoim domowym stanie nie są podatne na zarażenie toksoplazmozą, ponieważ zawsze mają je pod szczególną kontrolą szczepionek i kontrolą medyczną, czyli mają niższy poziom zarażenia i przenoszenie na ludzi. Salmonelloza Zaliczana jest do jednej z chorób odzwierzęcych, ma wysoki poziom infekcji i jest wywoływana przez bakterie Salmonella bongori lub Salmonella enterica. Ta choroba jest obecnie bardziej przenoszona przez skażoną żywność, na świecie jest ponad milion infekcji. Salmonella znajduje się w jelicie ptaków oraz w ich jajach. Ale jak już wiemy, ta bakteria pozostaje przez długi czas w środowisku zewnętrznym. Szczury są głównymi nosicielami choroby. W większości przypadków nie wykazują żadnych objawów choroby. Człowiek może zarazić się salmonellą bezpośrednio poprzez spożywanie niektóre produkty spożywcze, takie jak mięso roślinne, między innymi jajka lub woda zakażona odchodami zakażonego zwierzęcia. Tak więc jedynym sposobem na zarażenie się osoby jest podanie tylko ust, można powiedzieć, że większość osób miała bezpośredni kontakt z tym mikroorganizmem, ale istnieje również możliwość, że nie ma postępu zakażenia. po prostu niektóre bardzo łagodny objaw, któremu układ odpornościowy każdej osoby udaje się przeciwdziałać. W najpoważniejszym stanie klinicznym salmonelloza może mieć powikłania żołądkowe, objawiające się następującymi objawami: Krwawe stolce, zaburzenia żołądkowe, takie jak biegunka, wymioty, nudności, ból głowy, odwodnienie, złe samopoczucie. Leczenie salmonellozy Ponieważ wszystkie rodzaje infekcji są leczone specjalnymi antybiotykami, a także niektórymi środkami przeciwbólowymi, aby móc opanować ogólny ból, który pojawia się, tak jak w przypadku roztworu do żywienia pacjenta i uniknięcia odwodnienia, wskazane jest przyjmowanie leków przeciwbiegunkowych, które pozwalają na dobrą dietę i dobry poziom odporności. Możemy zapobiegać tej chorobie, dobrze myjąc żywność, owoce i warzywa, nawet pakowane i konserwowane, bardzo ważne jest mycie skorupek jaj, gdy są pełne odchodów, mycie rąk przed kontaktem z żywnością, aby zapobiec wszelkim typom choroby. Kiedy masz tego typu zwierzę, takie jak szczury lub ptaki, ważne jest, aby prawidłowo obchodzić się z pokarmem zwierzęcia, aby zapobiec wszelkiego rodzaju zarażeniu, a także sprzątać i konserwować obszar, w którym przebywa zwierzę i wszystkie jego akcesoria. gorączka ukąszeń szczura Bakteria wywołująca tę chorobę nazywa się paciorkowcem moniliformis, bakterie te żyją wyłącznie w ślinie i płynach szczurów. Po ukąszeniu szczura po półtora tygodnia pojawiają się następujące objawy: Zapalenie układu krążenia, infekcje dróg oddechowych, zapalenie opon mózgowych, sztywność stawów, wymioty, nudności, biegunka, zawroty głowy, dreszcze, gorączka, złe samopoczucie, dyskomfort mięśni, bóle mięśni, rozety skórne. Na kontynencie azjatyckim występuje bakteria spirillum minus, zwana także przypadku tego ugryzienia również ma tendencję do szybkiego gojenia się i od 7 do 21 dni pojawiają się następujące objawy: Torbiele, wysypki, bóle mięśni, gorączka, rozety, obrzęk węzłów chłonnych, obrzęk gardła, obrzęk serca, zapalenie opon mózgowych, zapalenie wątroby, problemy z oddychaniem, gorączka i dreszcze. W leczeniu tej choroby u szczurów przy użyciu jednej z tych dwóch bakterii wskazane jest przyjmowanie antybiotyków i ważne jest, aby wykryć chorobę na czas, tak aby lekarz dał właściwe wskazania do wyeliminowania bakterii. Jak już wspomnieliśmy, aby móc zapobiegać tego typu chorobom szczurów, ważne jest utrzymanie odpowiedniej higieny i zapobieganie rozprzestrzenianiu się szczurów w domach i ich otoczeniu. W przypadku, gdy ugryzie Cię szczur, należy natychmiast umyć ranę mydłem bakteriobójczym i udać się do centrum medycznego w celu uzyskania natychmiastowej pomocy. Dur plamisty Jest to jedna z bardzo poważnych infekcji przenoszonych ze szczurów na ludzi, której można zapobiec poprzez odpowiednią badania wykazały, że istnieją dwa rodzaje: Tyfus endemiczny: może być przenoszony przez każdy rodzaj pasożyta i żywi się krwią szczurów, w tym pcheł. Rodzaje Mysie są przenoszone przez bakterię Rickettsia typhi i rozprzestrzeniają się bezpośrednio przez kontakt z odchodami szczurów lub ukąszeniem pcheł zarażonych tą bakterią. L objawy Najczęstsze w jednym z dwóch typów tyfusu są: Sztywne stawy, dyskomfort mięśni, problemy żołądkowe, wysypki, duszność, bóle pleców, bóle brzucha i wysoka temperatura ciała. leczenie tyfusu Leczy się go antybiotykami, w skrajnych przypadkach należy podać tlen i roztwory dożylne, ale wszystko to robię pod okiem lekarza i jak mówiliśmy przy poprzednich chorobach, tylko dobra higiena zarówno w domu, jak i wokół niego które mogą zapewnić najlepszą profilaktykę, aby uniknąć rozprzestrzeniania się tych chorób szczurów. Pasożyty wewnętrzne Większość zwierząt, w tym przypadku szczurów, jest nosicielami różnych pasożytów. które po wydaleniu z moczem i ekskrementami mogą być przenoszone na ludzi powodując problemy zdrowotne, mogą wpływać na przyjmowanie składników odżywczych przez osobę, powodując niedobór masy ciała, brak apetytu, niski poziom krwi, a nawet anoreksję. Pasożyty zewnętrzne Pchły, kleszcze lub wszelkiego rodzaju roztocza i pasożyty są nosicielami nieskończonych chorób, które mogą być przenoszone na ludzi, a wszystkie z nich są wymienione powyżej, wiele z nich może wywołać każdy rodzaj choroby, zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej, w tym przypadku może przenosić świerzb. alergie i wszelkie problemy skórne. Jeśli podjąłeś decyzję, aby mieć szczura jako zwierzę domowe, musisz pamiętać o wszystkich chorobach, które mogą przenosić szczury i których możesz uniknąć, biorąc pod uwagę dobrą higienę i możliwą kontrolę medyczną, aby zapobiec zakażeniu zarówno przez pasożyty wewnętrzne, jak i zewnętrzne ... Dzięki tym wszystkim profilaktykom i wszystkim informacjom, które przedstawiliśmy w tym artykule, będziesz mógł wiedzieć, jaka powinna być opieka. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj.
Wiele osób interesuje się pytaniem, czy wszy mogą przejść z psa na osobę. Takie owady nie są przenoszone na ludzi, mimo że zwierzę jest zarażone. Wszy psie pasożytują tylko na psach i nie przenoszą się na inne gatunki stałocieplne. Nawet przy bliskim kontakcie psa z osobą lub kotem wszy nie biegną. Najgroźniejsze zwierzęta świataCo może wydawać się zaskakujące, lwy, tygrysy, krokodyle, a nawet rekiny nie należą do top 10 najniebezpieczniejszych zwierząt na większą grozę powinny budzić mniejsze organizmy, które na pierwszy rzut oka nie wyglądają zbyt które gatunki zwierząt stanowią największe zagrożenie dla ludzkiego życia? Innymi słowy jakie są najgroźniejsze zwierzęta żyjące na świecie, współcześnie?Bez zbędnego przedłużania poznajmy 10 najniebezpieczniejszych zwierząt na świecie. Czyli takich, które powodują najwięcej zgonów wśród Internecie zapewne natkniecie się na wiele różnych rankingów, które różnią się między sobą wymienionymi gatunkami tak ponieważ brakuje oficjalnych statystyk dotyczących zgonów spowodowanych przez poszczególne gatunki drugie, określenie „najbardziej niebezpieczne” jest pojęciem względnym. Owady same w sobie nie są zbyt groźne, ukłują co może być bolesne, ale w większości przypadków takie ukąszenie samo w sobie nie jest niebezpieczne. Zagrożeniem są natomiast pasożyty przenoszone przez muchy, komary i inne KomaryPierwsze miejsce w tym niechlubnym zestawieniu zajmują komary, które są 2 razy bardziej śmiercionośne niż ludzie. Co roku odpowiadają za około 1 mln zgonów na całym przenoszone przez komary to malaria, denga i żółta febra. Pierwsza z tych chorób odpowiada za ponad połowę zgonów wywoływanych przez tego było mało pasożyt przenoszony przez komary może powodować chorobę o nazwie słoniowacizna, na którą cierpi nawet 120 mln osób. Jest to silny obrzęk kończyn, który utrudnia lub uniemożliwia normalne ponad połowa ludności świata mieszka na obszarach zagrożonych chorobami przenoszonymi przez LudzieCo roku na świecie dochodzi do około 500 000 morderstw. Ludzie są najbardziej zabójczym ssakiem na świecie i prawie największym zagrożeniem dla nas samych. Sprawdza się zatem rzymskie powiedzenie: “człowiek człowiekowi wilkiem”. Przy okazji, wilki zabijają około 10 osób niektórych częściach świata morderstwa odpowiadają za większą liczbę zgonów ludzi przed 50, niż jakakolwiek choroba czy zwierzę. W Hondurasie 4 razy bardziej prawdopodobne jest zabójstwo, niż śmierć w wypadku WężeChyba pierwsze zwierzę na liście, może obok skorpionów, które powszechnie kojarzy nam się z zagrożeniem dla naszego życia i zdrowia. Węże powodują 100 000 zgonów mogą zakończyć nasze życie na 2 podstawowe sposoby: poprzez zmiażdżenie lub zatrucie jadem. Pierwszy scenariusz jest bardzo mało prawdopodobny, istnieją tylko 2 potwierdzone przypadki kiedy to pyton zabił i zjadł częściej zgon następuje w wyniku wstrzyknięcia jadu. Węże potrafią kontrolować ilość trucizny aplikowanej podczas jednego ukąszenia, jednak zazwyczaj w gruczołach węża jest jej na tyle dużo aby przeprowadzić kilka czarna mamba przechowuje ilość jadu, która mogłaby zabić 20 dorosłych ludzi. Ale to nic, w porównaniu z najbardziej jadowitym wężem świata, jakim jest tajpan pustynny. Jad zawarty w jednym ukąszeniu mógłby zabić 289 dorosłych osób lub milion PsyZapomnijmy na chwilę o owadach i ślimakach, w końcu zwierzę, które już samo w sobie może wywoływać grozę. Co prawda ostre zęby i pazury wyglądają groźnie, to nie one są realnym zagrożeniem, a roznoszony przez psy odpowiadają za około 35 000 zgonów rocznie. Główną przyczyną nie jest bezpośredni atak, choć i takie sytuacje się zdarzają. Zdecydowanie większym zagrożeniem jest wścieklizna, przenoszona głównie przez zdziczałe i bezpańskie mogą przenosić inne zwierzęta takie jak lisy, wilki, nietoperze a nawet świnki morskie, krowy czy króliki. Niemniej większość zgonów spowodowanych wścieklizną to efekt ugryzienia przez Mucha tse-tseMucha tse-tse to kolejny w tym zestawieniu owad przenoszący groźne pasożyty. Można ją spotkać w Afryce, na południe od Sahary. Sama mucha nie byłaby zbyt groźna, może użądlić, wyssać trochę krwi, jednak prawdziwym zagrożeniem są przenoszone przez nią to pasożyty, które szczególnie upodobał sobie krew oraz płyn rdzeniowo-mózgowy ludzi i zwierząt. Jego obecność może doprowadzić do tzw. śpiączki afrykańskiej, czyli skrajnego wyczerpania organizmu. Osoba chora jest na tyle słaba, że przez większość czasu podjęcia leczenia powoduje śmierć w ciągu kilku tygodniu. Ponad 80% wszystkich przypadków śpiączki afrykańskiej odnotowuje się w Demokratycznej Republice XX wieku wybuchły tam dwie wielkie epidemie tej choroby, w wyniku których zmarło ponad ćwierć miliona ludzi. Obecnie mucha tse-tse niebezpośrednio odpowiada za śmierć ponad 12 000 ludzi ZajadkowateSą to owady występujące głównie w strefie tropikalnej, wyróżnić można ponad 7000 gatunków, spośród których część jest tzw. wektorem chorób. Znaczy to mniej więcej tyle, że owady te przenoszą pasożyty wywołujące różne tym, że zajadkowate mogą boleśnie użądlić, przenoszą również pasożyty wywołujące chorobę Chagasa. Cierpi na nią około 6 milionów osób na całym jest wyjątkowo zdradliwy, potrafi hibernować w ciele człowieka nawet kilkadziesiąt lat. W skrajnych przypadkach rozwój choroby powoduje uszkodzenie kluczowych narządów człowieka, a w efekcie wyniszczenie roku z tego powodu notuje się około 10 000 zgonów na całym Ślimaki słodkowodneTrzeba przyznać, że obecność ślimaków na 7 miejscu najbardziej niebezpiecznych zwierząt świata może nieco zaskakiwać. Ale już tłumaczę o co ślimaki zamieszkujące Azję i Afrykę przenoszą pasożyty, powodujące chorobę znaną jako schistosomatoza. Szacuje się, że cierpi na nią ponad 250 mln ludzi na całym zakażenia dochodzi niezwykle łatwo, zazwyczaj wystarczy kontakt z wodą, w której znajdują się wspomniane pasożyty. Potrafią przenikać przez skórę, dzięki czemu przedostają się do się w różnych częściach ciała, powodując anemię, zmęczenie a nawet się, że rocznie pasożyty te odpowiadają za około 10 000 zgonów SkorpionySkorpiony to najstarsze pajęczaki, które wyszły na ląd już 420 mln lat temu i w praktycznie niezmienionej formie przetrwały do dziś. Istnieje wiele gatunków, od małych skorpionów mających po kilka milimetrów po skorpiona cesarskiego, który może mieć ponad 20 cm posiadają dwoje oczy z przodu i od 2 do 5 par oczu po bokach głowy, mimo to nie widzą zbyt dobrze i muszą polegać na doskonałym słuchu oraz posiada 4 odnóża plus szczypce, które służą do atakowania i zdobywania pożywienia, jednak najgroźniejszą bronią jest kolec jadowy, umieszczony na końcu 1500 gatunków skorpionów tylko 20 jest zagrożeniem dla człowieka. Jad skorpiona wpływa na układ nerwowy, może powodować drgawki, zaburzenia pracy serca, problemy z ponad 3000 osób rocznie ukąszenie przez skorpiona jest niestety Glista ludzkaGlista to pasożyt, którego najłatwiej wprowadzić do swojego organizmu poprzez zaniedbywanie higieny osobistej. Na przykład zapominając o myciu rąk po skorzystaniu z toalety, spożywanie niemytych owoców czy żyje i rozwija się w układzie pokarmowym. Powoduje chorobę zwaną to najczęstsza choroba pasożytnicza układu pokarmowego, na którą może cierpieć nawet miliard osób na całym przypomina trochę dżdżownicę, a dorosłe osobniki osiągają do 40 cm rozwojowy glisty jest niesamowicie złożony. Dorosłe osobniki bytują w jelicie cienkim, gdzie każdego dnia składają do 200 000 jaj. Jaja wydostają się z ciała żywiciela wraz z kałem, a po kilku tygodniach rozwijają się tylko nadarzy się okazja np. zjemy nieumyte jabłko na które przeszły wspomniane larwy, glista zdobywa nowego z pokarmem przedostają się do jelita cienkiego, skąd przenikają do krwioobiegu i wędrują po całym organizmie. Zagnieżdżają się w pęcherzykach płucnych, gdzie mając swobodny dostęp do tlenu przedostają się do krtani, a połknięte trafiają z powrotem do jelit gdzie finalnie dorastają i zaczynają się, że glisty zagnieżdżą się w oku, mózgu, sercu czy jak tasiemce, glisty odpowiadają za około 2000 zgonów TasiemiecWygląda jak kawałek białego sznurka czy tasiemki, ale w praktyce jest to niebezpieczny, a przy okazji nieprzyjemny pasożyt. Tasiemce żerują na kręgowcach już od 270 mln lat i przypuszczalnie uprzykrzały życie człowieka od pierwszych dni jego to wyjątkowo przebiegły pasożyt, który najczęściej dostaje się do organizmu wraz z jedzeniem, rzadziej piciem. Jego larwy mogą znajdować się na przykład w niedogotowanej wieprzowinie, pochodzącej od chorej świni. Po zjedzeniu tasiemiec zagnieżdża się w ludzkim ciele i tasiemiec zaatakuje mózg, serce czy oko robi się bardzo niebezpiecznie, włącznie z ryzykiem świecie, co roku z powodu tasiemca umiera około 2000 Polsce choroba jest bardzo rzadka, rozpoznaje się 1-2 przypadki tasiemiec może mieć nawet 4 metry długości. talu. Miało to miejsce najczęściej na Łotwie (95,6% zachorowań w tym kraju), Cyprze (91,7%) i w Pol-sce (80,0%). Odnotowano również 26 zejść śmiertel - nych spowodowanych zakażeniem przez Campylobac-ter (wskaźnik śmiertelności na poziomie UE 0,03%, a więc nieco mniejszy niż w 2020 r,. gdy wynosił on 0,05%). Kontakt ze śliną chorej osoby wiąże się z ryzykiem zakażenia. Poprzez ślinę przekazywane mogą być grzyby, bakterie i wirusy. Nie każdy zachoruje, ponieważ chroni na układ odpornościowy, jeżeli jest on w dobrej kondycji, jesteśmy w zasadzie bezpieczni. Chronione są również osoby, które przeszły już dana chorobę i są dzięki temu na nią odporni, lub nabyli tę odporność na skutek szczepień. Większe ryzyko zachorowania jest w przypadku osób o obniżonej odporności, dzieci oraz osób starszych. Niewinny pocałunek, nie zawsze jest zatem taki niewinny czy HPV i HSVNajgroźniejsze są dla nas wirusy typu herpes. Warto pamiętać, że raz zarażony organizm wirusem typu HPV czy HSV, jest nosicielem wirusa już zawsze. Nie ma leku, który by skutecznie usuwał te wirusy z organizmu. Podawane są jedynie leki, które ograniczają namnażanie się wirusa w organizmie, wprowadzając go w stan uśpienia. Może on jednak ponownie dawać objawy chorobowe np. w czasie, gdy spada odporność wirusem HSV-1 objawia się w początkowej fazie zapaleniem gardła, jamy ustnej, dziąseł, objawom towarzyszyć może ból mięśni i ogólne gorsze zakażonej wirusem śliny ze spojówkami oka wywołać może opryszczkę oka, trudną do leczenia, często przyczyniającą się do ślinę można również zarazić się wirusem HPV. Zakażenie nimi może objawiać się zarówno opryszczką wargową, ospą wietrzną ale jest tak wiele odmian HPV, że niektóre wywoływać mogą groźniejsze powikłania, min. raka zapalenie wątroby typu BOsoba o obniżonej odporności może poprzez kontakt ze śliną zakażonej osoby. Może to nastąpić w wyniku pocałunku lub np. picia z tej samej szklanki. Początkowe objawy to głównie objawy grypopodobne. Pacjenci odczuwają bóle mięśni i stawów, ogólne osłabienie, któremu towarzyszy wysoka temperatura. Pojawić mogą się również bóle brzucha, nudności, wymioty, spadek typy B w zasadzie się nie leczy. Pacjentowi zaleca się zdrową dietę, odpoczynek bez nadmiernego forsowania się, dbanie o wątrobę. Konieczne jest unikanie alkoholu oraz palenia papierosów. Gdy choroba staje się bardziej zaawansowana, stosuje się leki ograniczające namnażanie się wirusa. Najważniejsze jest leczenie zachowawcze, chroniące przed marskością przez pocałunek można się zarazić jedynie jeśli zmiany chorobowe u osoby zakażonej występują w okolicach ust, na wargach, w jamie ustnej. Takie przypadki są jednak bardzo początkowe kiły o bezbolesne, okrągłe grudki w miejscu, gdzie doszło do wniknięcia krętka bladego. Może pojawiać się w bardzo nietypowych miejscach. Z czasem zmiana przyjmuje charakter owrzodzenia. Może wyglądem przypominać opryszczkę. Zmiana najczęściej mija samoczynnie. Dopiero w zaawansowanym stadium choroby zmiany są wyraźniejsze. Pojawić może się wysypka wyglądająca jak skupisko grudek. W miejscach na skórze, gdzie jest wilgotno pojawić się mogą kłykciny płaskie. Pojawić mogą się również takie objawy jak powiększenie węzłów chłonnych, brak apetytu, utrata wagi, podrażnienie lub zapalenie opon mózgowych, bóle gardła i kiła przechodzi w fazę utajnioną, kiedy nie daje objawów ale atakuje narządy wewnętrzne. Systematycznie w ten sposób pustoszy organizm. Może również atakować układ nerwowy, układ – choroby weneryczne przenoszone przez ślinęCzy przez ślinę, czyli np. pocałunek można zarazić się choroba weneryczną? Tak, głównie chorobami, które wywoływane są przez wirusy lub zarażenie chorobą weneryczną przez kontakt ze ślina zarażonej osoby jest tak samo groźne, jak w wyniku stosunku? Tak, to wciąż ta sama choroba, inne jest tylko źródło zakażenia poprzez pocałunek można zarazić się kiła? Tak. Jest to co prawda bardzo rzadkie, ale możliwe gdy osoba zakażona ma zmiany chorobowe w jamie ustnej, na wargach lub wokoło ust.
Wirus brodawczaka ludzkiego ( human papillomavirus – HPV) jest wirusem, który powoduje powstawanie różnych zmian na skórze i błonach śluzowych (gardła, jamy ustnej, a także genitaliów). Zakażenie HPV jest głównym czynnikiem ryzyka zachorowania na raka szyjki macicy. Wirus przenosi się głównie przez kontakty seksualne, a także

Spis treści1 Odkleszczowe zapalenie mózgu2 Borelioza – niebezpieczna choroba przenoszona przez kleszcze3 Chcesz pozbyć się kleszczy ze swojego otoczenia? Skuteczne preparaty do oprysku na kleszczeOdkleszczowe zapalenie mózguOdkleszczowe zapalenie mózgu i opon mózgowych jest chorobą wirusową. Do zakażenia dochodzi w czasie żerowania kleszcza na ciele człowieka lub też podczas spożycia mleka lub przetworów mlecznych od zakażonych krów czy też kóz. Choroba przebiega w dwóch fazach:Faza I: rozpoczyna się po bezobjawowym okresie trwającym od 4-28 dni, grypopodobnymi choroba przechodzi w krótki okres bezobjawowy trwający średnio 8 dni, następnie objawy powracają w drugiej II: objawy w postaci wysokiej gorączki, zaburzeń świadomości, śpiączki, bólu głowy, zaburzeń psychicznych, światłowstrętu oraz oczopląsu i może skończyć się trwałymi uszkodzeniami nerwów czaszkowych, rozwojem zespołu parkinsonowskiego, padaczki, stanów depresyjnych. U części osób kleszczowe zapalenie mózgu może przebiegać łagodnie. Najczęstszą postacią choroby jest zapalenie opon mózgowych (występuje u 49% pacjentów) oraz zapalenie opon mózgowych i mózgu ( wśród 41% pacjentów). Rzadziej (u 10% pacjentów) rozpoznawane jest zapalenie opon mózgowych, mózgu i rdzenia kręgowego. Objawy zazwyczaj ustępują w ciągu kilku miesięcy, jednak choroba często pozostawia trwałe następstwa, takie jak: porażenia, zaburzenia równowagi lub zaburzenia – niebezpieczna choroba przenoszona przez kleszczeJest chorobą wielonarządową i wieloetapową. Wywołują ją krętki (Borrelia burgdorferi) przenoszone przez wszystkie postacie kleszczy, stąd bywa również nazywana krętkowicą kleszczową. Roznosicielem bakterii są małe gryzonie, zwierzyna płowa, ale także ptaki – gołębie i jaskółki. Występuje często. Chorują na nią wszyscy, którzy mieli kontakt z krętkiem. Na szczęście nie wszystkie kleszcze są zakażone, choć na niektórych terenach jest ich 15-20%. Czasem choroba kończy się na objawach ‘niby grypy’. Bywa jednak, że po okresie względnego zdrowia następuje nawrót choroby, który może zakończyć się nawet ta, zwana inaczej krętkowicą kleszczową, a także chorobą z Lyme, jest przewlekłą infekcją bakteryjną, w której przebiegu dochodzi do zajęcia przez proces chorobowy skóry i/lub wielu narządów i układów wewnętrznych. Czynnikiem etiologicznym jest krętek z rodziny Spirochetaceae. Do zakażenia człowieka dochodzi w czasie przytwierdzenia do skóry i w trakcie ssania krwi przez wydalenie śliny lub wymiocin kleszcza. Na ogół sam moment przekłucia naskórka i wysysania krwi pozostaje nie zauważony, ponieważ wydzielina kleszcza działa znieczulająco. Dopiero po 2-3 dniach pojawia się charakterystyczne swędzenie i wypełniony krwią kleszcz powiększa się, przez co staje się lepiej widoczny. Prawdopodobieństwo przekazania zakażenia zależy od czasu, w jakim kleszcz jest przytwierdzony do skóry; w trzeciej dobie dochodzi ono do 100%. Borelioza jest najczęściej zespołem objawów obejmujących skórę oraz w wyniku szerzenia się infekcji – stawy, układ nerwowy i sercowo-naczyniowy. Krótko po wniknięciu przez skórę rozprzestrzeniają się w niej w ciągu kilku dni i przechodzą do krwiobiegu, ale mogą się także szerzyć drogami chłonnymi i wzdłuż nerwów względu na okres, jaki upłynął od zakażenia, rozróżnia się 3 stadia w przebiegu boreliozy:I stadium – infekcji wczesnej, rozwijające się od 60 do 90 dni po ukłuciu kleszcza, w postaci ograniczonych zmian skórnych typu rumienia przewlekłego wędrującego (ECM) oraz niekiedy lymphocytoma (LBC).II stadium – uogólnienia infekcji, w okresie którego dochodzi do dalszego rozwoju zmian skórnych (LBC) oraz wystąpienia ostrych zmian zapalnych narządów z zajęciem stawów, serca, ośrodkowego i obwodowego układu stadium – przewlekłej infekcji – rozpoczynające się powyżej l roku do kilku lat od zakażenia. W okresie tym występują zmiany skórne w postaci przewlekłego zanikowego zapalenia skóry dystalnych części kończyn (ACA) i destrukcyjne zmiany zapalne stawów, przewlekłe zapalenia mózgu i opon pozbyć się kleszczy ze swojego otoczenia?Skuteczne preparaty do oprysku na kleszczeZajmujemy się problematyką zwalczania szkodników od 1984 roku, czyli od pierwszej rejestracji jednoosobowej firmy zajmującej się odkażaniem, tępieniem szkodników i gryzoni. Prowadzimy szkolenia w Polskim Stowarzyszeniu Pracowników Dezynfekcji, Dezynsekcji i Deratyzacji.

Dirofilarioza to choroba pasożytnicza roznoszona przez komary z rodzajów Culex, Anopheles, bądź Aedes. Dotarła do Polski z południa Europy. Pierwszy przypadek zarażenia człowieka nicieniem potwierdzono w Polsce w 2007 r. Rozprzestrzenianiu robaków sprzyjają upalne lata. - To jest Dirofilaria repens - nicień tkankowy, który
Światowy Dzień Zdrowia obchodzony jest każdego roku 7 kwietnia, aby uczcić rocznicę powstania Światowej Organizacji Zdrowia w 1948 roku. Co roku jest wybierany temat przewodni z zakresu zdrowia publicznego, który w danym okresie wymaga szczególnej uwagi. Obchody Światowego Dnia Zdrowia stwarzają możliwość podjęcia wielu działań, których efektem jest poprawa stanu zdrowia ludzi. Tematem przewodnim tegorocznych obchodów Światowego Dnia Zdrowia będą choroby przenoszone przez wektory. Wektory to organizmy, które są przenosicielami patogenów lub pasożytów (np. komary, kleszcze, pluskwiaki, muchy tse-tse, moskity, meszki, ślimaki). Poprzez wędrówkę i kontakt z otoczeniem przenoszą groźne drobnoustroje na inne organizmy, często na ludzi. W ten sposób mogą wywołać choroby, które zagrażają życiu lub zdrowiu człowieka. Przykładem wciąż groźnej choroby pasożytniczej jest malaria, która w 2010 roku pochłonęła 660 000 ofiar, natomiast w ostatnim czasie znacznie wzrosło rozpowszechnienie gorączki denga (krwotocznej), której wzrost na przełomie 50 lat jest 30-krotny. Do innych chorób przenoszonych przez wektory zaliczmy Gorączkę Zachodniego Nilu, chikungunye, odkleszczowe zapalenie mózgu czy boreliozę. Realizowane w ramach Światowego Dnia Zdrowia 2014 działania zmierzają do tego, aby: rodziny mieszkające na obszarach najbardziej zagrożonych miały wiedzę jak należy się chronić przed tymi chorobami; władze odpowiedzialne za zdrowie pomagały ludziom w ochronie przed tymi zagrożeniami; podróżni mieli świadomość, kiedy istnieje konieczność ochrony i jakie środki profilaktyczne należy podjąć; władze w krajach, w których choroby przenoszone przez wektory stają się problemem zdrowotnym, pojęły kroki w celu ochrony ludności przed tymi chorobami. Na terenie powiatu raciborskiego najczęstszą chorobą wektorową jest borelioza. Tę trudną w leczeniu chorobę wywołują krętki wyrzucane do ludzkiego organizmu przez kleszcze. Statystyki pokazują, że na przestrzeni ostatnich 5 lat w Raciborzu na 100 tysięcy osób chorowało około 11 rocznie. W roku 2013, w skutek większej liczby osób poddających się badaniom, odnotowano aż 36 przypadków zachorowań na boreliozę. Największą zachorowalność na tę chorobę odnotowuje się w okresie od maja do sierpnia. W tym czasie żerują nimfy, czyli małe, trudne do zauważenia i bardzo agresywne formy rozwojowe kleszczy, które mają do 10-20 razy więcej krętków niż dojrzały kleszcz. Kleszcze przenoszą także na człowieka wirusa wywołującego kleszczowe zapalenie mózgu (KZM). Jest to choroba, której nie da się leczyć przyczynowo, a wirus jest przenoszony w ciągu kilku pierwszych minut pobierania krwi przez kleszcza. Usunięcie pasożyta nie stanowi skutecznej ochrony przed zainfekowaniem wirusem. Zaleca się zatem zastosowanie szczepień profilaktycznych przeciwko KZM. W związku z tym Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Raciborzu przypomina, iż najlepszym sposobem uniknięcia przykrych skutków chorób przenoszonych przez kleszcze jest stosowanie zasad zmniejszających prawdopodobieństwo ukąszenia i zakażenia. Należy zatem: - wybierając się w miejsca szczególnie narażone na występowanie kleszczy nosić odpowiednią odzież zakrywającą jak najwięcej ciała, - stosować środki odstraszające kleszcze i insekty, - unikać wysokich traw, zarośli i poszycia lasu, - zawsze po powrocie do domu z wycieczki w tereny zielone dokładnie obejrzeć swoje ciało, - po zauważeniu pasożyta, pozbyć się go jak najszybciej (w trzeciej dobie od ukąszenia prawdopodobieństwo zachorowania na boreliozę wynosi prawie 100%!)– usuwamy go pęsetą, wyciągamy prosto, bez kręcenia, tak, żeby nie zgnieść pajęczaka; - zaszczepić się przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny przypomina także osobom, które planują wyjazd w egzotyczne zakątki świata o konieczności odpowiedniego przygotowania do podróży. Zapobieganie chorobom tropikalnym przenoszonym przez komary (takim jak malaria, gorączka denga, Gorączka Zachodniego Nilu czy chikungunya) polega na starannej ochronie przed ukłuciami owadów. W tym celu konieczne jest: - unikanie przebywania na zewnątrz pomieszczeń w porach największej aktywności komarów (poranek i wieczór), - stosowanie ubrań osłaniających części ciała narażone na ukąszenia (np. z długimi rękawami i nogawkami), - stosowanie mechanicznych barier przeciwko komarom w oknach i drzwiach (siatki na owady lub moskitiery), które zmniejszają ryzyko przedostania się owadów do domów, - stosowanie dostępnych w sklepach preparatów odstraszających komary (repelenty, elektrofumigatory, lampy owadobójcze, itp.) Wszelkich informacji na temat chorób wektorowych i sposobów ochrony przed nimi udzielają pracownicy Sekcji Epidemiologii Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Raciborzu. Konsultacje telefoniczne odbywają się od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 – 15:00 w pod numerem telefonu (32) 459 41 48. ZOBACZ ULOTKĘ bcMQH.
  • 3u63iple2p.pages.dev/68
  • 3u63iple2p.pages.dev/12
  • 3u63iple2p.pages.dev/57
  • 3u63iple2p.pages.dev/32
  • 3u63iple2p.pages.dev/42
  • 3u63iple2p.pages.dev/36
  • 3u63iple2p.pages.dev/9
  • 3u63iple2p.pages.dev/81
  • choroby przenoszone przez ślimaki na ludzi